8 juni: uit het dagelijkse leven
Ja, er is ook een moeder van het kind maar die werd net even weggeroepen (gisteren, dus een recente foto). Petekind Maria Sofia is nu 10 maanden oud en kerngezond. Ze begint lekker te kruipen en klanken te maken die verdacht veel op "papa" en "mama" lijken, en manipuleren om haar zinnetje te krijgen zit er ook al lekker in. Iedere week ben ik tenminste een keer bij Rogério, Rosa en Maria Sofia. Even bijkletsen, veel lachen, en dat meestal onder het genot van het verorberen van een een stukje vlees van de bbq natuurlijk. Rogério is docent filosofie aan de universiteit en Rosa geeft zwemles. Een ander vast en wekelijks bezoek breng ik aan Hari, Bete en hun twee dochters. Hari ken ik een paar jaar langer dan Rogério maar beiden zijn waardevolle vrienden sinds eind jaren '70. Het vreemde is dat die twee elkaar niet zo liggen terwijl ik ze afzonderlijk als broers beschouw en dat is wederzijdig. Deze week zat het er trouwens niet in om buiten te bbq'en want we hadden enkele bijzonder koude avonden en nachten. Ik lag onder drie dekens en dat klinkt natuurlijk vreemd voor dit land. De kou, vooral door de wind die in Ponta Grossa op 900 meter hoog door de stad raast, kan snijdend en intens zijn. Er is geen verwarming in de huizen dus af en toe doe ik een straalkacheltje aan als ik op mijn kamer aan het werk ben. Gelukkig was het dit afgelopen weekeinde wat milder want 3.000 mensen uit de omliggende parochies (binnenland?) waren voor twee dagen naar een bijeenkomst gekomen, ook wel retraite genoemd, met als onderwerp het missionaris zijn in eigen parochie. Dit was de derde in de serie. Alle deelnemers worden in de stadparochies bij families ondergebracht, of in de pastorie zoals deze keer. Ik mocht gastheer spelen voor 3 mensen en dat is ook wel weer eens leuk. Ze kwamen uit het stadje waar deze week 80 priesters, allen werkzaam in het bisdom, deelnamen aan de algemene priestervergadering (vier per jaar). Voor de 6de keer gaf ik daar een inleiding van een uur. De onderwerpen (en groepsgesprekjes) vallen onder het hoofdstuk: voortgezette persoons- en priesterlijke vorming. Vandaag was het mijn dag om een zieke priester in zijn parochie te vervangen, morgen geef een lezing voor de pastorale krachten van het familiepastoraat. En zo blijven we van de straat. Tussendoor werken we gestaag door aan de ontwikkeling van het sociale project voor de bejaarden en af en toe piep ik er drie dagen tussenuit om te kijken hoe het huis aan het strand er bijligt. Al met al niet overdreven maar lekker druk en afwisselend bezig. Moge het jullie goed gaan. Met een hartelijke groet,..... tot een volgende keer.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage