4 augustus: dag van de priester

Al vele jaren is augustus de "roepingenmaand ". Iedere zondag wordt er tijdens de Eucharistievieringen speciale aandacht besteedt aan de diverse roepingen. De eerste zondag is die van de roeping tot priester. En 4 augustus is uitgeroepen tot de dag van de priester, net zoals vaderdag, moederdag, etc., Vóór de eindzegen leest de commentarist dan een speciale boodschap m.b.t. het ambt en zingt men vaak het "Lang zal ze leven" (?). Zo ook deze ochtend. En uit naam van de parochie kreeg ik toen een overhemd en een pen aangeboden. Augustus de vierde is de naamdag van de heilige Jean Marie Vianney, ook wel bekend als de pastoor van Ars. Vandaar dat die dag gekozen werd om priesterdag te zijn. Priecies 24 jaar geleden koos ik deze datum uit om de wijding tot transeunt diaken te ontvangen uit handen van de toenmalige (2de) bisschop van Ponta Grossa, dom Geraldo Micheletto Pelanda, c.p. De huidige bisschop is de derde na mijn wijdingsbisschop die op 2 januari 1991 overleed.
Vierentwintig jaar geleden. Wat klinkt het oudbollig, maar het is inderdaad als de dag van gisteren. De laatste tijd ben ik daar toch wel wat meer mee bezig. Hoe vluchtig alles is. En het is nog waar ook wat ze zeggen: hoe ouder je wordt, des te sneller het gaat. Een populaire versie in Brazilië hiervan is: als je ouder wordt doet alles zeer, en wat niet zeer doet functioneert niet meer. Een onderzoek wijst uit dat het leven sneller voorbij lijkt te gaan met de jaren doordat alles gewoonte is geworden, herhaling, automatische piloot. De onderzoekers geven het belang aan van verandering, nieuwe initiatieven, andere ervaringen, nieuwe ontdekkingen met reizen, studies op heel andere gebieden dan het eigen vakgebied. Wat zal ik eens gaan doen? Verandering heb ik dacht ik genoeg ik mijn leven, en zo'n reis als ik gemaakt heb naar India is inderdaad een eye-opener, net zoals de bootreis naar Brazilië. Goh wat ben ik nog steeds dankbaar en blij voor die twee ervaringen. Het enige wat de lol een beetje drukt van die bootreis is dat mijn bagage nog steeds niet is vrijgegeven. Van de andere kant kon ik zoveel spullen meenemen in de cabine dat ik, behalve enkele boeken, niets tekort kom.

Over bijna twee weken ben ik D.V. weer even in Nederland. Maar eerst nog even een begin maken met de cursus "Inleiding in de Spiritualiteit" aan het seminarie van het buurbisdom União de Vitória. Daar zal ik morgen naar toe gaan om dinsdag en woensdag te doceren aan 20 seminarsiten. Dat is ook weer een verandering en een nieuwe uitdaging. Wát ouder worden... gewoon niet aan denken en doorgaan, het liefst met veel nieuwe reizen.