Zonder taart geen verjaardag

Geboren in 1955, dan in het jaar 2010 55 jaar oud. Dat is logisch. Deze keer moest ik maar eens een feestje geven werd er gezegd, dus bij Rogério en Rosa thuis een buffet georganiseerd voor 25 mensen van de inner circle hetgeen wil zeggen mensen die al tenminste 25 jaar ken. Het hoofdmenu bestond uit..... ja, ja, vis. En voor de degenen die niet van vis houden (zoals ik zelf)worstjes en een stukje vlees. João Maria, één van twee peters van mijn priesterwijding, ontfermde zich over het ontleden en verdelen van de vissen. Hij was mijn eerste collega in de vleessector bij aankomst in Brazilië, 36 jaar geleden. Veel heb ik van hem geleerd, niet in het minst over het zijn van de braziliaan.
Maar een verjaardagsfeestjes is geen verjaardagsfeestje zonder taart. Die calorieënbom werd na het aansnijden door het feestvarken onder het gezang van Lang zal hij leven, als dessert geserveerd. Bij mijn dankwoordje moest ik er even aan denken, maar niet gezegd, dat ik inmiddels mijn vader drie maanden heb overleefd. Dat is een vreemde gedachte. In mijn herinnering dacht ik toen dat hij een oude man was. Gevoelens van dankbaarheid zijn echter sterker. Bij deze dank ik ook allen die vanuit Nedrland op de een of andere manier een felicitatie hebben gestuurd. Dat jullie er nog maar lang getuigen van mogen zijn!