Inbraak en Kerst 2009

Vorige week was een rotweek. Ze belden me vanuit Ponta Grossa om mee te delen dat het huis "Vianney" gedurende de nacht van 15 op 16 december was opengebroken en ze er alles uitgehaald hebben, tot de douchekop aan toe. Dat huis(je) staat op de grond achter de kliniek voor bejaarden en is bedoeld als ontmoetingsplaats voor de diocesane priesters. Iedere maand betalen mijn collega's (ja, ik ook) een bedrag om de boel op te bouwen en ik heb daar de coordenatie over het geheel. Het echtpaar dat me daarbij helpt is gelukkig erg bij de hand en grepen de koe bij de horens, alhoewel, er waren weing horens over. Twee nachten later kwamen de heren nog eens terug om ook de ijskast er maar uit te halen. Daar hadden we allemaal een goede kater van want deuren en ramen waren natuurlijk ook kapot geramd. De onmacht en het bedreigende van zo'n actie maakte dat ik toch wel even twee dagen aangeslagen was (lees: p..nijdig). En op afstand kan je al helemaal weinig doen, ik zit tenslotte 375 km zuidelijker aan het strand. De bewakingsdientst heeft er nu 's-nachts een mannetje lopen maar dat kost allemaal weer geld en er zal een meer definitieve oplossing moeten komen. Alle betrokkenen zijn de klap inmiddels weer te boven en het leven gaat verder. De verliezen horen daar ook bij. Mijn moeder zei altijd: "als je denkt dat je er bent, dan ben je er net niet".
God zij dank komt de zon nog iedere dag, ook hier in het oosten, op, maar hier gaat ze natuurlijk niet in de zee onder zoals we op school leerden, maar komt ze vanuit de zee op. En hoe! Niet dat ik dat iedere dag zie want ik ben niet zoals die vroege vogel op de rots.

Alles is klaar om Kerst te vieren. Donderdagavond hebben we de Eucharistieviering om 20.30 uur, tijd genoeg dus voor de mensen om van het strand terug te komen, dan naar de Mis en daarna een maaltijd met het gezin, familie en andere gasten. In Brazilië is Kerst nog een echt familiefeest. De meeste badgasten komen dan ook pas na de Kerst op vakantie. Dan breekt de hel los in Bombas en omgeving tot 4 januari. Water tekort, licht uitvallen en veel herrie van degenen die denken dat ze alleen aan het strand zijn en de luisspeakers op volume 100 zetten. Tot aan Carnaval zal het dan heel druk zijn, en daarna beginnen de scholen weer. Dan ben in inmiddels in São Paulo geweest om wat lessen te geven en heb ik twee keer de parochie overgenomen omdat mijn collega met vakantie gaat. Maar tegen die tijd schrijven we weer wat. Voor nu zeg ik: Zalig Kerstfeest en een mooie Jaarwisseling.