Januari alweer over de helft

Het lijkt dan misschien op dansles, in werkelijkheid is het niets anders dan, met hulp, voor de eerste keer in je leven gras maaien. Onder het toeziend oog van petekind Estanislau helpt Sueli te voorkomen dat ik het lange snoer tussen de messen laat komen. Tijdens mijn vakantie aan zee is er hard gewerkt in de tuin. Twee vrachtwagens grond en één met grind moesten worden uitgestrooid om een deel van de tuin op te hogen. Dat was even doorbijten want het moest in één dag klaar zijn. We hebben de fysieke inspanning dan ook nog twee dagen gevoeld. Gelukkig ben ik gezegend met meerdere goede en trouwe vrienden, mensen die ik al meer dan 30 jaar ken en die me ook met deze klus geholpen hebben.

In dit land zeggen mensen nogal snel dat iemand "vriend" is. Wij zouden dat begrip onderscheiden in bekenden, (goede) kennissen en vrienden. Ook door mijn kerkelijke functie kennen enorm veel mensen mij, zijn er vele goede kennissen, maar gelukkig ook een groep echte vrienden. Trouw, gelijkwaardigheid, vertrouwen, inconditionele acceptatie, elkaar helpen en wederkerige openheid zijn dan enkele kenmerken van die laatste vorm van relatie. Eenmaal vriend, dan kan je op de braziliaan bouwen. Het moeilijkste, maar dat is een wereldwijd feit, is het bewaren van datgene wat niet doorverteld hoeft te worden. Aelred van Rieveaux, een monnik uit de 13de eeuw schreef een zeer interessant en open boekje getiteld De Geestelijke Vriendschap. Zeer de moeite waard om te lezen. "Vriendschap moet op de proef gesteld worden" zegt hij daarin onder andere. En daarvoor is tijd nodig. Waarom ik dit schrijf? Ik denk omdat ik er af en toe gewoon even bij stil wil blijven staan dat echte vriendschap niet iets "gewoontjes", maar een godsgeschenk is waar ik dankbaar voor ben. Een reeds op hoge leeftijd overleden collega zei ooit eens dat je als je aan het einde van het leven wilt weten hoe je geleefd hebt, je eens na moet gaan hoeveel vrienden je tijdens het leven hebt gemaakt. Dat heb je een antwoord op je vraag.

Het onderwerp komt op na de feestdagen van Kerst en de Jaarwisseling. De sfeer tijdens de Eucharistievieringen rond de Jaarwisseling was namelijk bijzonder goed. Er heerste een gevoel van saamhorigheid, van een voelbaarde, ja bijna tastbare wens in eenieder om het nieuwe jaar te beginnen met respect voor elkaar en met het bewustzijn dat we elkaar met al onze beperkingen en onhebbelijkheden nodig hebben. Iedereen wil vrede, velen zoeken andere mensen die je inconditioneel accepteren, zoals je bent. En dan denk ik natuurlijk ook aan de goede kennissen en de vrienden in Nederland. Aan allen die dit lezen wens ik vele goede vriendschappen toe, met de belofte om me ervoor in te zetten er zelf een te blijven zijn. Gezegend 2009!