Weg uit de chaos

São Paulo, 27 januaro 2010. Vorige week woensdagnacht vertrok ik met de nachtbus uit Ponta Grossa om tot en met vandaag les te geven aan de School voor Opleiders in São Paulo. Een nachtbus, in dit geval een slaapbus, is een goed alternatief om te reizen. Zelfs ík kan languit liggen en redelijk comfortabel slapen. Normaal zouden we omstreeks 06.00 uur in de ochtend aankomen maar dit keer werd dat 11uur30. Al die tijd stonden we stil om te wachten totdat het water zou zakken zodat de grote invalswegen vrij genoeg zouden zijn om het verkeer door te laten. Maar goed dat die dag de lessen na de middagmaaltijd begonnen. São Paulo wordt al 36 dagen aan een stuk geteisterd door hevige regens. Een combinatie van verschillende factoren spelen een rol: El Niño, koude front vanuit de zee en de botsing daar in de hemel met de hete lucht uit het Amazonegebied. Of zoiets dergelijks. Niet direct mijn specialiteit. São Paulo (zonder voorsteden) telt 11 miljoen inwoners. En doordat heel veel mensen de rotzooi maar ergens neergooit raakt het afwateringssysteem verstopt, etc. De grond kan het vocht niet meer verwerken en hellingen schuiven naar beneden als blubberlawines. Ik weet dat het een complete chaos is, maar het ergste is nog dat als gevolg van dit alles er al enkele tientallen dodelijke slachtoffers zijn. Natuurlijk vallen die onder de armen die een huisje of krotje tegen de bergwand hadden geplakt. Alhoewel, ook ook zeer chique apartamentencomplex onder aan een helling met prachtig uitzicht op zee werd onder een blubberlawine bedolven (met doden als gevolg).

Maar goed. De lessen voor dit jaar zijn weer gegeven en ik mag weer terug naar huis waar de parochie op me wacht want nu gaat de pastoor nog twee weken op vakantie. Dan is de Carnaval ook alweer voorbij en gaan we terug naar het normale jaarritme.

De lucht is op dit moment somber gekleurd maar het heeft vandaag nog niet hard geregend. Houden zo want dan is de kans dat de bus de stad uit kan een stuk groter.