Festa Junina in het Verpleegtehuis

De maand juni is getekend door de feesten van de heiligen Johannes, Antonius, Petrus en Paulus. Vooral Johannes de Doper (de 24ste) word gevierd met een volksfeest zoals het in het binnenland werd gevierd. Dat wil zeggen dat er zeer typische gerechten op tafel komen zoals warme wijn (het is winter), vrucht van de Pinheiroboom, wortels en andere seizoengebonden vruchten. Er is een dans (quadrilha), vaak een "huwelijk", maar vooral moet er een groot vuur, het liefst zo hoog mogelijk, aangestoken worden. Het betreft een feest dat haar wortels heeft in Europa (Johannesfeest) en door de Portugese bezetter is ingevoerd, maar daarna zijn er Spaanse, Franse en Chinese(?) elementen ingebracht. Een typisch katholiek element is dat grote vuur: het zou moeten herinneren aan het feit dat Johannes geboren werd en Isabel een vuur op de heuvel heeft aangestoken om Maria te waarschuwen en om haar te roepen om te komen helpen. Vooral in het binnenland is het een genot om deel te nemen aan deze volksgebeurtenis maar ook in de steden doet men er het mogelijke aan om de traditie in ere houden. Zo ook bij onze oudjes die speciaal voor de gelegenheid werden aangekleed en geschminkt. Het jonge verplegend personeel en de familieleden nemen de gelegenheid natuurlijk waar om zelf ook wat vermaak te hebben. Zie hier enkele foto's. Ik zit trouwens sinds gisteren weer voor 3 dagen aan het strand voor wat rust en om een cursus "Spiritualiteit" voor te bereiden. Het is aardig fris hier en dat helpt om goed te kunnen slapen. Groetjes aan allen.

11 juni: Corpus Christi

Vandaag, donderdag 11 juni, is een nationale vrijde dag. In de meeste bisdommen trekt de processie van Corpus Christi door de stad. Ook in Ponta Grossa waren er ongeveer 30.000 mensen op de been. De straten waar de processie doorheen trekt zijn door groepen mensen uit de parochies al vroeg in de ochtend versierd met religieuze motieven, gemaakt van geverfd zaagsel. Ook is er een grote inzameling van voedsel voor de arme medemens. Op de laatste foto de aankomstplaats waar een altaar is opgebouwd. Vandaar zegt de bisschop enkele woorden, is er een moment van aanbidding en vervolgens de zegen met het Allerheiligste.

8 juni: uit het dagelijkse leven

Ja, er is ook een moeder van het kind maar die werd net even weggeroepen (gisteren, dus een recente foto). Petekind Maria Sofia is nu 10 maanden oud en kerngezond. Ze begint lekker te kruipen en klanken te maken die verdacht veel op "papa" en "mama" lijken, en manipuleren om haar zinnetje te krijgen zit er ook al lekker in. Iedere week ben ik tenminste een keer bij Rogério, Rosa en Maria Sofia. Even bijkletsen, veel lachen, en dat meestal onder het genot van het verorberen van een een stukje vlees van de bbq natuurlijk. Rogério is docent filosofie aan de universiteit en Rosa geeft zwemles. Een ander vast en wekelijks bezoek breng ik aan Hari, Bete en hun twee dochters. Hari ken ik een paar jaar langer dan Rogério maar beiden zijn waardevolle vrienden sinds eind jaren '70. Het vreemde is dat die twee elkaar niet zo liggen terwijl ik ze afzonderlijk als broers beschouw en dat is wederzijdig. Deze week zat het er trouwens niet in om buiten te bbq'en want we hadden enkele bijzonder koude avonden en nachten. Ik lag onder drie dekens en dat klinkt natuurlijk vreemd voor dit land. De kou, vooral door de wind die in Ponta Grossa op 900 meter hoog door de stad raast, kan snijdend en intens zijn. Er is geen verwarming in de huizen dus af en toe doe ik een straalkacheltje aan als ik op mijn kamer aan het werk ben. Gelukkig was het dit afgelopen weekeinde wat milder want 3.000 mensen uit de omliggende parochies (binnenland?) waren voor twee dagen naar een bijeenkomst gekomen, ook wel retraite genoemd, met als onderwerp het missionaris zijn in eigen parochie. Dit was de derde in de serie. Alle deelnemers worden in de stadparochies bij families ondergebracht, of in de pastorie zoals deze keer. Ik mocht gastheer spelen voor 3 mensen en dat is ook wel weer eens leuk. Ze kwamen uit het stadje waar deze week 80 priesters, allen werkzaam in het bisdom, deelnamen aan de algemene priestervergadering (vier per jaar). Voor de 6de keer gaf ik daar een inleiding van een uur. De onderwerpen (en groepsgesprekjes) vallen onder het hoofdstuk: voortgezette persoons- en priesterlijke vorming. Vandaag was het mijn dag om een zieke priester in zijn parochie te vervangen, morgen geef een lezing voor de pastorale krachten van het familiepastoraat. En zo blijven we van de straat. Tussendoor werken we gestaag door aan de ontwikkeling van het sociale project voor de bejaarden en af en toe piep ik er drie dagen tussenuit om te kijken hoe het huis aan het strand er bijligt. Al met al niet overdreven maar lekker druk en afwisselend bezig. Moge het jullie goed gaan. Met een hartelijke groet,..... tot een volgende keer.